اطلاعات زیاد

دزدگیر اماکن خانه

بیایید با اصول اولیه شروع کنیم. یک دزدگیر اماکن خانه که از قطعات مختلفی تشکیل شده است که به طور مشترک برای محافظت از خانه شما کار می کنند، شامل برخی یا همه موارد زیر است: سنسورهای ورودی، حسگرهای حرکت، ایستگاه پایه، دوربین های مداربسته ، کنترل های خانگی، نورافکن، دکمه های وحشت، شیشه. حسگرهای شکستن، فوب های جاکلیدی، آشکارسازهای هوشمند دود، آشکارسازهای هوشمند مونوکسید کربن و آشکارسازهای نشت آب. در زیر هر کدام با جزئیات بیشتر توضیح داده شده است.

عملکرد اصلی - که سنسورهای درب و پنجره نیز نامیده می شوند، ستون فقرات یک دزدگیر اماکن خانه هستند. هنگامی که در یا پنجره باز است (و زنگ هشدار تنظیم شده است) زنگ هشدار را به صدا در می آورند. این کار مجرمان را باز می دارد و صاحب خانه را از نقض امنیت آگاه می کند.

سنسور دزدگیر اماکن چگونه کار می کند

 سنسورهای ورودی در دو بخش یک آهنربا و یک سنسور وجود دارند. این دو جزء در تماس نزدیک با یکدیگر میدان مغناطیسی تشکیل می دهند. با این حال، هنگامی که در یا پنجره ای که به آن متصل شده اند باز می شود، میدان مغناطیسی مختل می شود و سنسور به ایستگاه پایه سیگنال می دهد تا آژیر را به صدا درآورد.

ویژگی‌های کلیدی و فناوری - برخلاف سیستم‌های گذشته، بسیاری از دزدگیر اماکن خانه برای افرادی که می‌خواهند از پرداخت هزینه برای نصب حرفه‌ای (بخوانید: گران‌قیمت) اجتناب کنند، ساخته شده‌اند. این سیستم‌ها دستورالعمل‌هایی دارند که به راحتی قابل اجرا هستند، با سنسورهایی که خودتان با نوار چسب یا چسب نصب می‌کنید. هنگامی که یک سنسور فعال می شود، یک هشدار تلفن همراه برای صاحب خانه ارسال می شود.
افزودنی‌ها و ادغام‌ها - برخی از دزدگیر اماکن به کاربران اجازه می‌دهند دستگاه‌های IoT را بر اساس وضعیت حسگر ورودی خودکار کنند. به عنوان مثال، هنگامی که دری باز می شود، ایستگاه پایه می تواند چراغ های هوشمند را برای روشن شدن سیگنال دهد. همچنین، کاربران می توانند سنسورهای ورودی بیشتری برای محافظت از هر در و پنجره خانه خود خریداری کنند. به شدت توصیه می شود که یک سنسور ورودی را در هر ورودی ممکن طبقه اول و روی پنجره های طبقه دوم که به راحتی در دسترس هستند قرار دهید.